Eindelijk heb ik er ook één. Een smartphone. Oud model uit de opruiming, maar goed genoeg voor mij. Mijn eerste gekochte telefoon. Meestal krijg ik het afdankertje van mijn dochter. Nu kan ik dus ook gebruik maken van WhatsApp, mobiel twitteren, ten alle tijden mijn e-mail lezen enz. Ik moet wel nog veel leren heb ik gemerkt. Ik maak gebruik van gmail: handig, maar als je alle mailtjes zowel op de computer als telefoon ontvangt niet altijd even effectief.
Ik had nog veel mailtjes (veelal gestuurd door mezelf: berichten uit de Google reader die ik nogmaals wou lezen of ergens opslaan voor later gebruik)in de inbox staan. Onbedoeld zijn deze ook op mijn telefoon terecht gekomen. Maar al snel merkte ik dat berichtjes die ik uit mijn inbox verwijderde op het ene apparaat toch op het andere bleven staan. Dus heb ik rigoreus alles uit mijn telefoon verwijderd. Ik kon immers alles nog op mijn laptop inzien. Maar bij het openen van mijn mailbox op mijn laptop bleek gmail nu wel te werken zoals ik aanvankelijk gehoopt had. Gevolg: een lege inbox. Even schrikken, maar toen ik ging nadenken over wat ik van deze mailtjes zou missen kwam ik erachter dat ik helemaal niet meer wist wat ik precies bewaard had.
Langzaam kwam een gevoel van bevrijding over me heen. Door deze onbedoelde actie had ik mezelf veel tijd bespaard.
